RoTruyen.Com

Heredera Series 2 Mitzi To Be Published Under Phr

MINANEHO  niya  ang  pulang   quad  bike  habang  si  Toby  ay  ang  asul.  Tinungo  nila  ang  minahan  at  sa  tingin  niya  ay  sampung  minuto  lang  ang  inabot  ay  narating  na  nila  ang  site.  May  mga  tent  sa  paligid  na  ayon  kay  Toby  ay nagsisilbing barracks ng mga minero.  Ang  mga  bahay  naman  sa  miner’s  camp  ay  bahay  din  ng  mga  minero  at  pamilya   ng  mga  ito.  Mas  pinili  raw  ng  ibang  doon  na  lang  manirahan  para  malapit  sa  pamilya.  Si  Mang  Alan  naman  ay  taga  Tondo  rin  daw   ayon  kay  Toby.
 Pumasok  si  Mitzi  sa  isang  malaking   tent  habang  may  kausap  si  Toby.   Si  Toby  ang  gumagamit  ng  tent  na  ito  habang  nandito  ang  binata.  May  maliit  na  folding  bed  na  napapatungan  ng  foam,  folding  chair  at  table.  Lumapit  siya  sa  folding  bed  at  pinadaanan  ng  kamay  ang  kutson. 

“Ay!”  Halos  mapaigtad  siya  nang  may  mga  brasong pumulupot  sa  katawan  niya,  pero  agad  ring  napangiti  nang  masamyo  ang  nakakaadik  na  amoy  ni  Toby.  Hinalikan  siya  nito  sa  leeg.

“I am wondering kung bakit may tent ka rito, parang hindi ka naman nagpapalipas ng magdamag dito.” Muli  siyang  napahiyaw  nang  bigla  siyang  hilain  ni  Toby.  Bumagsak  sila  sa  higaan  na  pakiramdam  niya  ay  magigiba  dahil  sa  bigla  nilang  pagbagsak.  Napaupo  siya  sa  kandungan  ni  Toby.  Natatawa  niyang  pinalo  ang  braso  ng  binata.  

“Kung magpapalipas  ako  ng  magdamag  dito  e  'di  na-miss  mo  ako.”  Umawang  ang  labi  niya  sa  sinabi  nito.  Mahihimigan  rin  sa  boses  ng  binata  ang  saya  at  panunukso.     
   
“At  sino  ang  nagsabing  mami-miss  kita?”  Hinawakan  ni  Toby  ang  kabila  niyang  pisngi  at  pinaharap  dito. Pinisil  nito  kanyang  baba  habang  matamang  nakatitig  sa  kanya. His  gray  eyes  were  bewitching. 

“Your  black  eyes  were  bewitching!”  Humahanga  nitong bulong sa paos na boses. Napangiti  siya.  Parehas  ang  nasa  isip  nila.  Bumaba  ang  tingin  ni  Toby  sa  mga  labi   niya  at  marahan  nitong  pinadaan  ang  thumb sa  mga  labi  niya,  parang  iniingatang  huwag  magalusan.  Naipikit  ni  Mitzi  ang  mga  mata.     
  
“So  delicate.”  Mas  lalong  humina  ang  boses  ni  Toby.  

Isang mahinang  singhap  ang  kumawala  mula  sa  bibig  niya  nang  lumapat  ang  malambot  na labi  ni  Toby  sa  kanyang  labi.  When  his  lips  started  to  move,  she  had  lost  dahil  sa  pagkalat  ng  nakakakiliting  sensasyon  sa  buo  niyang  katawan  na  tanging  si  Toby  lang  ang  may  kayang  magparamdaman  sa  kanya  ng  ganoon.  Ipinihit  niya  ang  katawan  paharap  kay  Toby  at  iniyakap  ang  mga  braso  sa  leeg  nito  at  tinugon  nang  buong  puso  ang halik nitong nagsimulang lumalim. His lips tasted good, so sweet and intoxicating.  Ipinulupot  ni  Toby  ang  mga  daliri  nito  sa  kanyang  buhok  at  marahang  hinila  para  ilantad  ang  kanyang  leeg  and  his  lips  traveled   down  her  neck  and  went  to  the  ear.  She  sucked  in  a  harsh  breath  as  the  tingling  sensations  rushed  through  her  as  his  hand  move  and  groped  her  breast. 

“You  are  delectable,  Mitzi!”  he  huskily  purred  in  her  ear,  and  swirled  his  tongue   along  the  shell  of  it. 

“Toby!” Usal  niya  sa  pangalan  nito  nang  damhin  nito  ang  dibdib  niya.  Para  iyong  nagbabagang  bakal  na  tinutunaw  ang  bawat  buto  niya  sa katawan. Ibinalik  ni  Toby  ang  labi  sa  kanyang  labi  at  mas  lalong  naging  mapusok  ang  halik  nito  na  halos  ikapugto  ng  kanyang  hininga. 

“Toby?” Nagmulat si Mitzi  ng  mata  nang  marinig ang  boses  ni  Mang  Alan  na  tinatawag  si  Toby,  pero  mukhang   nabingi  na  si  Toby  dahil  mukhang  wala  itong  balak  tumigil sa paghalik. Bumaba pa ang labi nito sa  leeg  niya  at  ang  kamay  nito  ay  naramdaman   niyang  ipinasok  sa  ilalim  ng  kanyang  blouse. 

“Toby!” Napilitan siyang itulak si Toby  saka  siya  tumayo. Kunot-noo  itong  napatingin  sa kanya.  Noon  bumukas  ang  tent.

“Toby,  gusto  ka  raw  makausap  ni  Sir  Guiller.”  Nagkibit-balikat  si  Mitzi   para  ipaalam  kay Toby na  iyon  ang  rason  kaya  itinulak  niya  ito.  Inihilamos  nito  ang  dalawang  kamay  sa  mukha  na  parang  iritado  bago  binalingan  si  Mang  Alan.

“Susunod  ho  ako,  Mang  Alan.”    
 
“Sige.”  Umalis  si  Mang  Alan.  Tumayo  si  Toby  at  hinapit  si  Mitzi  sa  baywang  at  hinalikan  siya  labi  na  agad  naman  niyang  tinugon.  His  kiss  was  rough  yet  thorough. 

          “Damn,  brat!  You  are  making  me  hot  and  hard.”  Bulong  nito  sa  labi  niya.  Namula  si  Mitzi  sa  tinuran  ni  Toby  lalo  na  nang  maramdaman  niya  ang  matigas  na  bagay  na  nakadikit  sa  puson  niya.

          “Dito  ka lang,  babalik  agad  ako.”  Dinampian  siya  nito  ng  halik  sa  labi  bago  lumabas.  Umupo  si  Mitzi  sa  folding bed  habang  nakatingin  sa  pintong nilabasan  ni  Toby.    Naguguluhan  siya  sa  nagiging   pakikitungo  sa  kanya  ni  Toby.  He  had  been  so  sweet  to  her  these  past  few  days  pero   wala  naman  itong  sinasabi  kung  ano  ba  ang  nararamdaman   nito  para  sa  kanya. Kung  ibabase  sa  kilos  nito  ay  ipinapahiwatig  niyon  na  gusto  siya  nito  pero  ayaw  naman  niyang  mag-assume.  Lalaki  ito  at  tuwing  magiging  sweet  ito  sa  kanya  ay  hindi  naman  siya  nagrereklamo  kaya  posibleng  nag-eenjoy  lang  ito  but  it  doesn’t   mean  ay  may  nararamdaman   na  sa  kanya  si  Toby.   He  has  a  girlfriend,  Mitzi.  Paalala  ng  bahagi  ng  kanyang  isip.
Nagpasya  si  Mitzi  na  lumabas  na  lang  tent  at  sundan  si  Toby.  Ngunit  sa  paglabas  niya  ng  tent  ay  natigilan  siya  nang  makita  ang  isang  lalaking  kakalabas  lang  din  ng  katabing  tent  ni  Toby.  May  bitbit  itong  isang  kahon.  Tumaas  ang  mukha  ng  lalaki  at  kitang-kita  niya  ang  paggalawan  ng  muscles  sa  panga  nito  nang  tumiim  ang  mukha  nito  habang  masamang  nakatitig  sa  kanya.  Wala  sa  loob  na  napahugot  ng  hininga  si  Mitzi  at  kung  anong  kilabot  ang  gumapang  sa  kanyang  buong  katawan.  Pakiramdam  niya  ay  sasaktan  siya  ng  lalaki  sa  paraan  nang  pagkakatitig  nito  sa  kanya.
            

***
NAGPASYA  si  Mitzi  na  kausapin  si  Hanz  pero  ayaw  talaga  siyang  payagan  ni  Toby.  Ayaw  naman  tumigil  ni  Hanz  sa  pagtawag  sa  kanya  at  pagpapadala  ng  text  messages.  Ayon  sa  dating  kasintahan  ay  maghihintay  ito  sa  restaurant  na  sinabi  sa  kanya.  Sumipot  man  siya  o  sa  hindi  ay  maghihintay  pa  rin  raw  ito  at  nakonsensiya  naman  siya.  Inaya  siya  ni  Toby  sa  hardin  at  umupo  sa  bench  na  naroroon  dahil  may  sasabihin  raw  ito  tungkol  kay  Hanz.

“Jason Castro and Hanz Sanchez are siblings.” Umawang ang labi ni Mitzi sa sinabi ni Toby.

“Siblings?” Hindi makapaniwalang tanong niya. Si Jason Castro ang general  manager  sa  minahan. Iyon ang lalaking sobrang sama ng tingin sa kanya kahapon nang magpunta sila ng minahan ni Toby.  

“Hindi  ko  sana  'to  gustong  sabihin  sa  'yo,  kahit  ang  daddy  mo  ay  hindi  niya  gustong  malaman  mo  ito  dahil  alam  niyang  masasaktan  ka  pero  tingin  ko  ay  kailangan  mo  'tong  malaman,  para  ikaw  na  mismo  ang  umiwas  kay  Hanz.”  

“Go  on,”  udyok  niya.  

“Kilala  ka  ni  Hanz  noon  pa  man  at  ang  daddy  mo.  Sinadya  niyang  makipaglapit  sa  'yo  at  ligawan  ka  para  makaganti  sa  daddy  mo.”  

“What? Bakit siya maghihigante sa daddy? Toby, ano ba ang sinasabi mo?” Nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga si Toby bago nagpatuloy.

“General manager ang ama nina Hanz sa minahan noon habang si papa ay supervisor.  Ayon  kay  Sir  Andrew  ay  nagtayo  ang  tatay  nina  Jason  ng  kubo  roon  para  tuluyan  nito  kapag  hindi  nakakauwi.  Pinagtakhan  ng  mga  engineer  kung  bakit  nagkaroon  ng  paguho  samantalang  hindi  naman  malakas  na  paglindol  ang  nangyari.  Maayos  ang  ginawang  trabaho  ng  mga  engineer  kaya  kahit  raw  maglindol  ay  hindi  iyon  basta-bastang  guguho.  Hanggang  sa  natuklasan  na  sa  mismong  kubo  pala  na  ipinatayo  ng  tatay  nila  Hanz   ay  may  malaking  hukay.  . .”   
       
“Palihim  itong  gumawa  ng  isang  tunnel  doon  para   magmina  ng  ilegal  tuwing  gabi  kasama  ang  iba  pang  kasabuwat  na  naging  dahilan  ng  paguho  ng  minahan  at  ikinamatay  ng  maraming  minero.  Si  Papa  ang  nakatuklas  na  bukod  sa  ginto  ay  deposito  rin  pala  ng  dyamante  ang  bundok.  Kaso  nga  lang  ay  sa  kailailaliman  na  ng  lupa  iyon  makukuha.  Naging  gahaman   ang  ama  nina  Hanz  kaya  iyon  ang  nangyari.  Pero  ayon  sa  ama  ni  Jason  at  Hanz  ay  ang  tatay  ko  raw  ang   utak  ng  ilegal  na  pagmimina.  Ang  tatay  ko  raw  ang  may  plano  n’on.  That  bastard!  Patay  na  ang  tatay  ko  pero  nagawa  pang  siraan  para  lang  isalba  ang  sarili!”  Nagsigalawan  ang  muscles  sa  mukha  ni  Toby  at  gumuhit  ang  matinding  galit  sa  mga  mata  nito.  Hindi  naman  siya  makapaniwala  sa  mga  narinig.  
        
“Nakulong  ang  ama  nila,  at  nang  mamatay  ang  nanay  nila  sa  panganganak  sa  bunso  nilang  kapatid  ay  dinala  si  Hanz  at  bunsong   kapatid  nito  sa  ampunan  habang  si  Jason  ay  nanatiling  sa  bahay  nila  at  itinaguyod  ang  sarili.  Pagkatapos  ng  isang  taon  ay  namatay  ang  tatay  nila  sa  kulungan  nang  magkaroon  ng  riot  sa  loob.  Sa  kabila  ng  nagawa  ng  tatay  nila  ay  tinanggap  pa  rin  ni  Sir  Andrew  si  Jason  para  magtrabaho  sa  minahan  nang  mag-apply  ito.  Pero  hindi  alam  ni  Sir  Andrew  na  may  matinding  galit  pala  si  Jason  sa  kanya.  Na  isinisi  ng  magkapatid  ang  lahat  ng  kamalasang  nangyari   sa  buhay  nila  kay  Sir  Andrew.  Gusto  nilang  maghigante  sa  daddy  mo  sa  pamamagitan  mo.”   
        
Nanghihinang  naisandal  ni  Mitzi  ang  likod.  Hindi  siya  makapaniwala. Planado pala  ang pagtatagpo nila ni Hanz sa mismong Heredera Pub at maging sa eskwelahang pinapasukan niya. Nakakatawa. Kunyari ay nagulat  pa  ito  nang  mabangga  siya  sa  hallway  ng  building,  eh,  iyon  pala  planado  lang  ang  lahat.  That  bastard!  May  kaibigan  raw  itong  pinuntahan  sa  unibersidad  kaya  ito  naroroon.   Sobra  pa  ang  pakiusap  ng  hudyo  na  magkita  sila  dahil  miss  na  miss  na  siya  nito  at  mahal  na mahal siya nito.  Iyon  pala  ay  puro  kasinungalingan  lang.  

“And Hanz has a long-term girlfriend.” 

“What?” 

“Maliban sa 'yo ay may ibang karelasyon si Hanz. Alam ng babae ang lahat ng plano ni Hanz. Pero hindi nito sinasang-ayon ang pagpapakasal sa 'yo. Hanz just wanted to marry you…” Toby stopped in mid sentence when a pained look of shock crossed her pretty feature, and her hands fisted. 

“He just wanted to marry me to take revenge,” tuloy ni Mitzi sa sinasabi ni Toby. Siguro  kailangan na talaga niyang tanggapin na walang magmamahal sa  kanya  bilang  siya.  Lahat  ng  gustong  maugnay  sa  kanya  ay  para  sa  pansariling  interes  lang.

“No  one  will  ever  love  me.”  Usal  niya  at  mapait  na  ngumiti.  Ginagap  ni  Toby  ang  kamay  niya.  Ipinaling  niya  ang  paningin  sa  binata  at  tipid  itong  nginitian. 

“Huwag  mong  sabihin  'yan.”  

“Pero  iyon  ang  totoo,  Toby.  Lahat  ng  nangliligaw  sa  'kin  ang  habol  lang  naman  ay ang  pangalang  Sao  na  nakakabit  sa  pangalan  ko  para  sa  pansariling interes.  Ako  ang  nag-iisang  tagapagmana   ng  isang  multi-billionaire  businessman   ng  bansa.  Who wouldn’t  want  to  be  my  husband?”  May  lungkot   na  bumalot  sa  abuhing  mata  ni  Toby.  Marahil  ay  naaawa  rin  ito  sa  kanya. 

“I  hate  them!  Ang  ama  na  nila  ang  may  kasalanan  si  daddy  pa  ang  paghihigantihan  nila.  Pati  ang  papa  mo  namatay  ng  dahil  sa  kasakiman  ng  ama  nila.”  Pinisil  ni  Toby  ang  kamay  ni  Mitzi.  Ang  galit  sa  mukha  ni  Mitzi  ay  nahalinhinan  ng  lungkot.

“Your  father  died  dahil  iniligtas  niya  si  dad.”  Lumambot  ang  ekspresyon  ng  mukha  ni  Toby  lalo  na  nang  makita  ang  lungkot  sa  mukha  ng  dalaga.  

“Nakuwento  na  sa  'kin  ng   mama  mo.  I’m  so  sorry.”   Marahan  siyang  kinabig  ni  Toby  at  niyakap  nang  makita  nito  ang  pamumuo   ng  luha  sa  mata  ni  Mitzi.  Kahit  anong  pigil  na   hindi  makawala  ang  luha  ay  namalisbis  pa  rin  iyon  sa  pisngi  niya.

“It’s  okay,  sweetheart.  Kaya  ka  ba  umiiyak  noong  naabutan  ko  kayong  nag-uusap  ni  mama  dahil  sa  nalaman  mo.”     
       
“Yeah.  At  sinabi  niyang  nagkakilala  na  pala  tayo  noon.  Na  nawala  ang  galit  mo  kay  daddy  dahil  sa  makulit  na  batang  nangangalabit  sa  'yo.”  Inilayo  ni  Toby  ang  sarili  mula  sa  kanya.  Inabot  nito  ang  mukha  niya  at  pinahid  ang  luha  sa  pisngi.    
          
“That  cute  little  angel  doesn’t  deserve  to   be  alone.”

“But  now,  I’m  a  she-devil.”  

Marahang  natawa  si  Toby. “A  gorgeous  she-devil.”

             “Not  a  pesky  one?”  Muling  tumawa  si  Toby.

            “Not  anymore,  brat.”


****
“GOOD  MORNING,  BRAT!”  Kinusot  ni  Mitzi  ang  ilong  nang  maramdamang  parang  may  kumikiliti  sa  ilong  niya.  Unti-unti  siyang  nagmulat  ng   mga  mata  at  mukha  ni  Toby  ang  nabungaran  niya.  Nakaupo  sa  gilid  ng  kama  habang  nakatukod  ang  isang  braso  sa  unan  sa  gilid  ng kanyang  ulo.  Malapit  na  malapit  ang  mukha  ni  Toby  sa  kanyang  mukha  dahilan  para  tumama  ang  mainit  at  mabango  nitong  hininga  sa  kanyang  ilong.   Hinalikan  nito  ang  tungki  ng  ilong  niya  at  muli  ay  kinusot  niya  iyon  nang  makaramdam  ng  kiliti.

“Good  morning.  How’s  your  sleep?”

“Hmm!  'Morning. . .   What  time  is  it  na?”

“It’s  already  nine  o‘clock  kaya  ginising na  kita.   Gutom  na  ako,  eh!”  Nakanguso  nitong  sabi  and  she  finds  it  cute.  She  was  melting  inside  because   of  his  cute  pouty  lips.  

 Late  na  siyang  nakatulog  kagabi  kakaisip  sa  mga  natuklasan  tungkol  kay  Hanz.  Hindi  niya  alam  kung  paanong  nalaman  ng  kanyang  daddy  ang  tungkol  sa  totoong  pagkatao  ni  Hanz.  Hindi  na  iyon  sinabi  sa  kanya  ni  Toby.  Mas  maigi  raw  na  ang  daddy  na  lang  niya  ang  tanungin  sa  bagay  na  iyon.  Ang  dahilan  pala  nang  pagpunta  ni  Toby  sa  Baguio  ay  para  asikasuhin  ang  tungkol  kay  Jason.  Hinayaan  ni  Andrew  na  magtrabaho  si  Jason  sa  minahan  dahil  nakikisimpatya  ito  sa  pinagdaanan  ni  Jason  pero  para  idamay  pa  si  Mitzi   ay  ibang  usapan  na  iyon. 

“Wala  naman  sa  'kin  ang  pagkain,  bakit  kailangan  mo  akong  hintayin  magising?”
Hinaplos  ni  Toby  ang  pisngi  niya  nang  buong  suyo  habang  matamang   nakatitig  sa  kanyang  mukha  at  may  munting  ngiti   sa  labi.

“Nasanay  na  akong  kasama  kang  nag-aalmusal.”  Halos  marinig  na  niya  ang  sariling  tibok  ng  puso  sa  sobrang  bilis  at  lakas  ng  tibok  niyon  dahil  sa  sinabi  ni  Toby  at  sa  mga  aksyon  nito.  At  hindi  na  talaga  maganda  ang  pinatutunguhan  niyon.  

“Stop  this,  Toby.”  Nawala  ang  ngiti  sa  labi   ni  Toby  at  lumamlam  ang  mga  mata.

“Baka  masanay  ako  sa  ginagawa  mo  at  umiral  na  naman  ang  pagiging   brat  ko.  Sige  ka,  baka  ipa-hire  kita  kay  daddy  na  maging  guardian  ko  habang  buhay.”  Idinaan  niya  sa  pagbibiro  ang  tensiyong  nararamdaman. Muling  gumuhit  ang  ngiti  sa  labi  ng  binata,  mas  malapad  kaysa  sa  nauna  at  ang malamlam  na  mga  mata  ng  binata  ay  parang  naging  maliwanag  na  bituing  kumikislap  and  that  made  her  heart  thumping  crazily  inside  her  ribcage. 

“I’m  willing  to  be  your  guardian  until  I  stop  from  breathing.”   he  said  with  a  smile  that  set  her  blood  alight.  Alam  niyang  nagbibiro  lang  si  Toby  pero  may  damdaming  pinupukaw  ang  mga  salita  nito  na  kahit  kailan  ay  hindi  nagawa  ng  ibang  lalaking  higit  na  mabulaklak  ang  dila  kung  tutuusin  kumpara  kay  Toby.  

 “Sabi  mo  'yan,  ah?”  nakangiti  niyang  sabi.  Dinampian  siya  nito  ng  halik  sa  labi. 

***

MAGKAHAWAK  kamay  si  Toby  at  Mitzi  na  bumaba  at  tinungo  ang  lanai  kung  saan  inihanda  ang  pagkain  para  sa  almusal. Hinintay  siya  ni  Toby  hanggang  sa makapag-ayos  siya  ng  sarili. 

“Good  Morning  sa  pinakamagandang  nanay  sa  buong  mundo!”  Magiliw  na  bati  ni  Toby  sa  inang  abala  sa  pag-aayos  ng  pagkain  sa  mesa.

“Pinakamagandang nanay lang? Hindi ba pinakamagandang babae?” nakangiting sabi ni Amalia. Pumuwesto si Toby sa likod ng ina at hinawakan ito sa magkabilang balikat mula sa likuran. 

“Sorry  'nay  pero  pangalawa  lang  kayo,  eh.  But  you  are  the  kindest  and  most  lovable  woman  in  the  whole  wide  world.”   Nilingon  si  Toby  ng  ina.  

“At sino naman ang pinakamagandang babae para sa guwapo kong anak?”  Nakangiting  tanong ni Amalia.  Muling  nilapitan  ni  Toby  si  Mitzi  at inakbayan siya nito  at  wala  pa  man  itong  sinasabi  ay  kumakabog  na  agad  ang  dibdib  niya. 

“My  brat  is  the  most  beautiful  woman  I’ve  ever  laid  my  eyes  on.”  Nakagat  ni  Mitzi  ang  pang-ibabang  labi at  napayuko.  Parang  sasabog  ang  dibdib  niya  sa  kilig.  Gusto  niyang  dibdiban  ang  sarili  para  kalmahin  ang  puso  niya.

“Pero  hindi  papasa  as  a  kindest  woman.  She  is  the  most  stubborn   woman  I’ve  ever  encountered in my entire life.” Pinalo  niya  si  Toby  sa  tiyan  na  eksaheradong  umigik  at  sinapo  ang  tiyan.  Ayos  na  sana,  eh,  dinagdagan  pa.

“But  I  love  her  stubbornness.  She’s  not  my  brat  kung  hindi  matigas  ang  ulo  niya.”  Inalis  niya  ang  kamay  ni  Toby  na  nakapatong  sa  balikat  niya.
ad  na  ngiti  sa  mga  labi.  Umupo  si  Toby  at  sunod-sunod  na  sumubo  ng  fried  rice  na  inilagay  ni  Mitzi plato.  Inabot  ang  baso  ng  tubig  at  uminom  saka  pinakatitigan  si  Mitzi.

“May  laman  na  ang  tiyan  ko  but  you  are  still  beautiful  in  my  eyes.  Ibig  sabihin  hindi  'yon  gutom  lang.”  

“Oo  na,  naniniwala  na  ako.” Kumuha  ng  strawberry  si  Mitzi  at  dinala  iyon  sa  bibig  ng  binata.  

 “Eat  up.”  Sinubo  ni Kumuha rin ng  strawberry  si Toby at isinawsaw  sa  whipped  cream  at  isinubo  kay  Mitzi  na  tinanggap  naman  niya.  Masayang  nagkatawan ang dalawa.  Mitzi  was  really  happy.  Her  heart  filled  with  so  much  happiness   na  kahit  kailan  ay  hindi  pa  niya  naramdaman  nang  dahil  sa  ibang  lalaki.  Iba  ang  sayang  dulot  ni  Toby  sa  kanya.  The  emotion  she  feels  right  now  was   unnameable.  Words  can’t  explain  how  happy  she  is  at  this  very  moment. 
Pero  ang  ngiting  parang  pupunit  sa labi  ni  Mitzi  ay  unti-unting  nawala  nang  may   babaeng  buong  siglang  tinawag  ang  pangalan  ni  Toby.

“Toby!”  Patakbong  lumapit  sa  kinaroroonan  nila  ang  babaeng  pamilyar  sa  kanya.  Ito  ang  babae  sa  bachelor’s  pad  ni  Toby. Tumayo  si  Toby   na  bumakas  ang  gulat  sa  mukha. Dinamba  ng  yakap  ng  babae  si  Toby  at  nangunyapit  pa  ito  sa  leeg  ng  binata  at  itinaas  ang  dalawang  paa  sa  ere  sa  likuran  habang  si  Toby  ay  nakapulupot  ang  braso  sa  maliit  na  baywang  nito. 

“Oh, my God! I miss you so much,” tili  nito.  Nang  bumitaw  ito  mula  sa pagkakayakap  kay  Toby  ay  sinapo  naman  nito  ang  mukha  ni  Toby   at  siniil  ng  halik  sa  labi.  Parang  may  punyal  na  tumarak  sa  dibdib  ni  Mitzi.  Agad  siyang  nag-iwas  ng  tingin. 

 “Kayle,  ano  ang  ginagawa  mo  rito?”  Hindi  pinansin  ni  Kayle  ang  tanong  ni  Toby.  Binalingan  nito  si  Amalia.

“Oh,  hi!  I’m  Kayle.  You  are  Toby’s  mother,  right?  I’m  so  glad  to  finally  meet  you.  Laging  ipinapakita  sa  'kin  ni  Toby  ang  mga larawan  niyo.  You  are so  beautiful.”  Buong  siglang  sabi  nito  sa  nanay  ni  Toby.

“Ikinagagalak din kitang makilala, hija.” Hindi siya nag-angat ng tingin hanggang sa. . . “And  she  is?”  Noon  siya  nag-angat  ng  tingin dahil  pakiramdam  niya  ay  sa  kanya  nakatingin ang babae.  Nagtama  ang  mata  nila  ng  babae.  Inaasahan  niyang  magugulat  ito  dahil  minsan  na  silang  nagkita  pero  may  talim  na gumuhit  sa  mata  nito  nang  magtagpo  ang  mga  mata  nila  pero  saglit  lang   iyon  dahil  ubod  nang  tamis  itong  ngumiti.

“I’m Kayle Villegas.” Inilahad nito ang kamay at may pag-aalangan niyang tinanggap iyon.

“Mitzi.”  Halos  siya  lang  yata  ang  nakarinig  sa  boses  niya  sa  sobrang   hina.

“Mitz, it’s nice meeting you.” Parang may sarkasmo siyang nahimigan sa boses nito at kapasin-pansing pinagdiinan ang “Mitz” na siyang pakilala niya noon dito, which is understandable dahil kahit sino ay maiinis siguro dahil nagkita na sila nito sa condo ni Toby pero nagsinungaling siyang nagkamali ng pinto,  tapos ngayon ay magkasama sila ni Toby. 

      
       

Bạn đang đọc truyện trên: RoTruyen.Com