RoTruyen.Com

The Hunk Society 3 Tricked Published Under Lib Bare

Dearest Cassy,

I want to apologize for everything what I've done. You've been so special to me. You are the most amazing woman I've ever met. You are perfect in so many ways. You are the only person that made me feel that love really exists, so I told myself that you should be mine. I manipulated people and used your situation to force you to marry me. That was the craziest thing that I've done in my life and Ive regretted it, but I would never regret meeting you. I am terribly sorry. I had caused you so much pain and I know it's not that easy to forgive me, but I hope someday you will find it in your heart to forgive me. I wish you all the best.

Miguel

Audrey carefully folded the letter, slid it back into the envelope and returned it on the night table. Hindi niya gustong basahin ang laman niyon. Akala niya ay hindi importanteng papel kaya tiningnan niya, but after reading the content of that letter left her a little bit shocked. Totoo nga ang sinabi ni Jhem. Miguel loves the woman that much to do such stupid things.

Umatras siya palayo sa sulat nang marinig ang pagbukas ng pinto. Sa pagharap niya ay nakangiting si Miguel ang bumungad.

"Ready?" Bahagya siyang ngumiti at tumango. Pupunta sila sa resto ni Rufus para mananghalian.

"Nauna na si Toffee at East." Tinungo ni Miguel ang nightstand at kinuha ang papel, tinitigan iyon at bahagyang ngumiti bago isinilid sa bulsa ng shorts.

Malapad ang ngiting bumaling ito sa kanya, inilahad ang kamay sa harapan niya. Tinitigan iyon ni Audrey nang ilang sandali bago inabot. Their fingers intertwined and he led her out of the cabin.

Audrey couldn't help but stare at Miguel as they walked. This man is damned hot. Incredibly hot. Ito ang uri ng lalaking hinahabol at hindi naghahabol. Ano kaya ang mayroon sa babaeng iyon para habulin ni Miguel?

As if he felt he was being watched, Miguel snapped his head toward her.

"Am I that desirable para titigan ako nang ganyan," he said, the corner of his lips lifted up.

"Yeah," she admitted. There's no reason to lie. Sa bawat araw na lumilipas na kasama niya si Miguel ay mas naa-appreciate niya ang bawat katangian nito. Mula sa pisikal na katangian hanggang sa pag-uugali. She discovered something about his attitude na mamahalin talaga ng isang babae. Even his simple gestures, sometimes made her heart flutter. The psycho-butterflies inside her stomach she'd thought had already died went crazy again whenever Miguel looks at her, as if celebrating their coming back to life.

"I'm just wondering if there's a woman na hindi na-fall sa 'yo."

"Meron." Tumaas ang kilay niya sa pag-amin nito. Ang inaasahan niya ay magyayabang ito na no one can't fall in love with him. Miguel stopped from walking so she was. Humarap ito sa kanya.

"May isa." And that's Cassandra.

"Too bad for you. I thought no one can't resist your charm. Meron din pala. But it's okay, isa palang naman, eh."

"So you mean, you started falling for me too?" Binawi niya ang kamay niya mula sa pagkakahawak ni Miguel and she splayed her hands across his chest. Masuyo niya iyong hinaplos bago ibinalik ang tingin sa mukha ni Miguel.

"I think..." She paused. His eyes narrow and his expression slowly morphing into a serious.

"Madadalawahan na ang mangba-busted sa 'yo." Bahagya niyang tinampal ang matipunong dibdib nito.

He splayed his hand across his chest and rubbed it dramatically. "Ouch! Kala ko pa naman tayo na." Bumaha ang amusement sa mukha nito.

"In your dreams," she said, heading south.

Miguel followed after her. Muli nitong kinuha ang kamay niya nang abutan siya. Paatras itong naglakad para makaharap siya.

"Then make my dream a reality."

"Aren't you contented with having meaningless sex?" Ilang sandali siyang tinitigan lang ni Miguel while having a serious expression. Nagkibit ito kapagkuwan at sinabayan ulit siya sa paglalakad.

SHE WAS halfway to the door when she heard the phone ringing. Kinuha niya ang cell phone na nakapatong sa center table nang makilalang kay East iyon. She decided to answer the call nang makilala ang caller.

"I've been calling you for almost an hour for Christ's sake, East." Bungad ng babae sa pag-aakalang siya si East.

"It's confirmed, may kinalaman ang asawa ni Mayor Tschauder sa pananabang sa grupo nina Audrey noon." Humigpit ang hawak ni Audrey sa cell phone sa narinig. Agad na umahon ang galit. Hindi para sa tinutukoy nitong tao kundi kay East.

"Where are you, Gabriella?" Nakatiim niyang tanong. It doesn't take a genius to know what's going on. Obviously, these two did something behind her back.

"A-audrey?"

"Where are you?" Muli niyang tanong sa mababa pero matigas na boses.

"Where is East?"

"Where the fuck are you?!" She blurted out, her hands trembling with anger.

"Drey?" Mas nanggalit ang mga ngipin ni Audrey nang marinig si East mula sa kanyang likuran.

She dropped her hand to dangle her arms at her sides, still clutching the phone and she slowly turned to face East.

Bumaba ang mata ni East sa cell phone na hawak niya.

"Now tell me what's going on?" East dragged his gaze back to meet hers but didn't respond.

"Kumikilos kayo na hindi ko alam?"

"Drey," mahinang usal ni East, humakbang ito palapit sa kanya.

"East, alam mo kung gaano kahalaga ito sa 'kin 'di ba? Bakit itinatago niyo?"

"I just want to protect you."

"Protect me? I can protect myself."

"Really? Baka nakakalimutan mong kamuntikan ka nang mapatay noon." Humakbang si Audrey, huminto sa mismong tapat ni East.

"Alam mo kung gaano kahalaga sa 'kin 'to. Si Daniel ang pinag-uusapan dito."

"Exactly! Alam ko kung gaano ka kagaling. You can tackle hundred men by yourself... pero alam ko rin kung gaano ka kahina kapag si Daniel na ang pinag-uusapan. Nawawalan ka ng kontrol. Do you remember what you did a few weeks ago?"

Napipilan si Audrey. Okay, fine! She's guilty about that but that's not enough reason to cancel her out because this is her still fight.

"Where is Gabriella at nasaan na kayo sa pag-iimbestigo niyo?"

"Audrey, let us handle--" Naputol ang sinasabi ni East nang isalaksak niya sa dibdib nito ang cell phone nito. Bahagya pa itong dumaing. Binitawan niya iyon hindi pa man nahahawakan ni East kaya dumausdos iyon pababa pero sa bilis ng taratando ay nasalo iyon.

He went back to the room. She threw open the closet door and grabbed the backpack from the bottom of the closet. She pulled some of her clothing out of the closet and stuffed them into it.

Tinatago sa kanya ni East ang lahat. Hindi na siya nagpumilit pang pumunta ng San Agustin dahil muling tumawag sa kanya ang informant, ayon dito ay nagkamali lang ito sa impormasyong ibinigay sa kanya at muli na lang daw itong tatawag. Sa tuwing hihingi siya ng update ay wala itong maibigay. Iyon pala ay hinarang na ni East.

"Audrey, let's talk," mahinahon na pakiusap ni East pero hindi iyon pinansin ni Audrey.

Initsa niya ang backpack sa kama matapos mailagay ang ilang mahahalagang gamit. Hinubad niya ang suot na T-shirt at maong na short. Humugot siya ng isang itim na hapit na sando at maong na pantalon at agad iyong isinuot. Mula sa drawer sa loob ng closet ay kinuha niya ang itinago niyang maliit na transparent jar na naglalaman ng karayom. These aren't just a simple needle. Kung titingnan ay para lang itong ball-point pin na ginagamit sa pananahi. But these are deadly weapon. These are syringe needles with ball head in variety colors.

The red ball head contain poison. The green ball head contain tranquilizer. The yellow contain substance that makes people or animals paralyze. Its ball head contain small amount of subtances pero mabagsik ang epekto.

Isinuksok niya iyon sa bulsa ng pantalon.

Kinuha niya sa pinakailalim ng closet ang colorado boots niya, umupo sa gilid ng kama at isinuot iyon. Kinuha niya mula sa drawer ang baril at isinuksok iyon sa likod. She grabbed her cell phone from the bedside table, swiped her finger across the screen and entered the unlock pin. She scanned through the phonebook, tapped the number and the green phone icon to place the call.

She grabbed the backpack from the bed and tossed it at her back as she clutched the phone to her ear.

"Agent 20, please locate agent 35 and tell me the exact location," she demanded as she walk past East. Agent 20 is a computer whiz.

"Trouble, Drey?"

"Not really."

"Audrey, let's talk!" Ang mahinahon na boses ni East kanina ay tuluyang inisantabi at ginagamitan na siya ngayon ng authoritative tone nito pero hindi ito pinansin ni Audrey, dirediretso siyang lumabas ng cabin.

"I need it now. Please!"

"I know where is she actually."

"Where?" Tila nag-alangan itong sabihin sa kanya ang nalalaman dahil sa hindi pag-imik nito.

"God, dammit, agent 20! Baka gusto mong sabihin ko kay Agent 21 that her girlfriend was cheating on him with you!"

"In a white house in the island of San Agustin madridejos!" Mabilis nitong tugon. Tinapos niya ang tawag. Kailangan tinatakot pa, eh! Maganda rin minsan kapag may hawak na sekreto ng mga kasamahan niya. Nagagamit niya para mapasunod ang mga ito.

"Audrey, damn it!" East grabbed her by the arm pero mabilis niyang iwinasiwas ang braso kaya nabitawan siya ni East.

"Fuck off, East!" Aalis siya lugar na ito sa ayaw nito't sa gusto.

"Sa tingin mo hahayaan kitang umalis?"

"At sa tingin mo magpapapigil ako?"

"Napakatigas ng ulo mo!" Muli siya nitong hinawakan sa braso pero muli niya iyong iwinasiwas saka ito dinibdiban gamit lang ang palad. Napaatras si East.

"Don't dare me, Audrey!"

She let a smirk quirk up one corner of her lips as she took a few steps backward bago ito tuluyang tinalikuran. Pero nakakailang hakbang palang siya nang hawakan ni East ang backpack niya.

Nagtagis ang ang mga ngipin ni Audrey. Mabilis na inalis ang pagkakasukbit ng bag sa kanyang likod, kasabay nang kanyang pagharap kay East ay sunod-sunod na nagpakawala ng mga suntok na kahit isa'y walang tumama. Lahat ng suntok na pinakawalan niya ay naiiwasan at nasasangga ni East.

Nangangantiyaw ang ngising gumuhit sa labi ni East.

"Nice try, Drey!"

Nanatili ang talim sa mga mata ni Audrey habang nakakuyom ang mga palad. Hawak pa rin niya ang cell phone. Damn it! Hindi siya papayag na hindi man lang makatama.

"Sumuko ka na lang. Alam nating parehas hindi ka mananalo sa 'kin. I was the one who trained you."

"Exactly, East! Itinuro mo sa 'kin na hindi dapat nagpapatatalo," she retorted as she stepped sideways.

ANG nagkukumpulang magkakaibigan ay sabay-sabay na tumayo mula sa kinauupuan nang makita si Audrey at East. Sa simula ay inakala ng mga itong nag-e-esparing lang ang dalawa pero makikita ang galit sa mukha ni Audrey kaya mukhang totohanan ang ginagawa ng mga ito.

Ano ba pinagtatalunan ng dalawang ito? Judging by the look on Audrey's face he could tell it wasn't just a simple argument. Mukhang seryoso. Her expression is dark while her hands balled into fists. Ang dati ng matapang na mga mata ay lalong lumabas ang tapang habang nakatitig kay East, nahahaluan iyon ng iritasyon dahil sa tila nangangantiyaw na ngisi sa labi ni East. Mabagal na humahakbang ang paa ng dalawa paikot habang magkaharap.

"Bakit nag-aaway ang dalawang 'yan?" Si Toffee na lumapit sa kinaroroonan ng dalawa. Agad namang sumunod si Miguel at iba pa. Bago pa man sila tuluyang makalapit ay muli na namang inatake ni Audrey si East.

Sa bawat suntok na pinapakawalan ni Audrey ay naiiwasan ni East o 'di naman ay nasasangga kaya mas lalong bumabaha sa mukha ni Audrey ang pagkapikon. East anticipated each punch Audrey had thrown kaya walang nakakalusot.

Audrey stepped backward, turned her body in a clockwise direction, whips his head around quickly and launched a kick. Halos gahibla na lang bago tumama ang sipa na iyon sa mukha ni East nang mahawakan ni East ang paa ni Audrey.

Relax ang lalaki. Kompiyansa na hindi ito masasaktan.

Audrey let out a scream before her another foot lifted from the ground, and connected a solid kick on East face as her body rotated in the air like a rocket. Nabitawan ni East ang paa ni Audrey. Bumagsak ang dalaga sa lupa na nakatayo.

Pagkamangha naman ang naging reaksiyon ng mga kaibigan niya. Maging siya ay manghang-mangha sa skills ni Audrey sa martial arts.

Pinahid ni East ng hinlalaki ang dugong lumabas sa ilong nito. Tinitigan nito si Audrey na nakaposisyon pa rin ang mga paa at kamay. Pasugod na lumapit si East na mukhang nauubusan na ng pasensiya. Sinalubong naman ito ni Audrey ng suntok pero nahawakan ni East ang kamao ni Audrey at bigla itong pinaikot. East wrapped his arms around Audrey's body. Mahigpit ang hawak sa dalawang kamay.

"Stop it! God dammit, Audrey! Can you please talk to me!"

"Talk your face! Ayaw kitang makausap! Bitawan mo ko!"

"Kapag hindi ka tumigil itatali talaga kita sa isa sa mga punong nandito!"

"Then do it!" Napansin ni Miguel na may hinugot si Audrey mula sa bulsa ng pantalon nito.

"Mapapagod ka lang pero hindi kita hahayaang makaalis dito."

Isang maliit na transparent container. Binuksan iyon gamit ang hinlalaki at inilabas mula roon ang isang green ball-point pin. Hinaplos ni Audrey ng daliri ang ibabaw ng kamay ni East na nakahawak sa palapulsahan nito at itinusok doon. An expression of satisfaction flickered across her face. Binaklas ni Audrey ang kamay ni East mula sa pagkakahawak sa kanya at itinaas iyon para ipakita ang nakatusok na aspile.

"Did you anticipate this?"

Namilog ang mata ni East. "Fuck!" Binitawan nito si Audrey at inalis ang pin.

Umatras si Audrey na may ngisi sa labi.

"Don't worry, East, apat na oras ka lang naman matutulog."

"Audrey!" Sigaw ni East. Pinulot ni Audrey ang bag mula sa lupa.

"You had forgotten that you taught me to be wise. Wisdom is stronger than strength."

"Fuck!" Bigla na lang bumagsak is East nang mawalan ito ng malay. Bumaling si Audrey kay Toffee.

"Ikaw na muna bahala kay East. Aalis lang ako."

"Audrey, saan ka pupunta?" tanong ni Miguel.

"Babalik ako, Miguel. May kailangan lang akong ayusin." Patakbo itong lumayo. Agad namang sumunod si Miguel sa dalaga. Hindi niya maintindihan ang nangyayari.

Tinungo ni Audrey ang helicopter na nakatigil sa landing field. May babalik ng Manila ngayon kaya may chopper dito. Sinilip nito ang tail number ng helicopter bago pilit na pinababa ang piloto. Nang hindi ito umalis ay tinutukan ito ni Audrey ng baril. Sa takot ay napalundag pababa ang piloto. Sumakay si Audrey. Hindi na nag-isip pa si Miguel. Patakbo niyang tinungo ang kabilang side ng cockpit at agad na sumakay.

"Audrey, what the hell is going on?"

"Bumaba ka, Miguel."

"No! Tell me what is happening. Saka ano ang gagawin mo rito sa helicopter?" Hindi na sinagot pa ni Audrey ang tanong ni Miguel nang kalikutin na nito ang GPS at iba pang button. Isinuot ang Aviation Headset at sini-cure ang seatbelt bago binuhay ang engine.

"Romeo Papa - Charlie 0221 ready to depart from Caramoan Island to San Agustin Madridejos," Audrey began communicating the ATC.

"Flight from Caramoan Island to San Agustin, Madridejos is cleared." A voice of a man over the radio responded.

Audrey pulled up the The collective-pitch control and the chopper broke free from the ground and began vertical rise.

"Fuck, Audrey! What the hell are you doing?"

"Buckle your seatbelt tight and put on a headset." Mabilis namang sinunod ni Miguel ang sinabi ni Audrey.

"Fuck!" He cursed under his breath as her stomach lurched when the helicopter soared upward rapidly. Hindi siya nerbiyoso. He even rode in a glider plane before but he had never felt so nervous as this. He took a deep breath, closed his and tried to relax.

"Audrey, gusto ko pang magkaroon ng mga anak. Sayang ang lahi ko kung hanggang dito na lang ako," aniya habang paulit-ulit na humuhugot at nagpapakawala ng malalalim na paghinga.

Nagmulat ng mata si Miguel nang hindi sumagot si Audrey only to see Audrey staring at him. 'Yong galit sa mukha nito ay napalitan ng lungkot.

"We will be landing safely. Don't worry," may lungkot nito sabi saka itinuon ang atensiyon sa unahan.

Habang matagal niyang tinitigan si Audrey ay unti-unti naman siyang nakalma. Seeing how Audrey professionally managed the three major controls of helicopter had melted his fear.

This woman is different. Anong klaseng babae ba ito at kayang gawin ang lahat? This is police officer, yes. Pero ang galing nito sa martial arts, sa pagmamaneho ng malaking motor at ngayon ay helicopter parang higit pa sa pagiging pulis ang trabaho nito, isama pa ang ginawa nito kay East; ang pagpapatulog nito gamit ang aspile.

O marahil dahil babae ito kaya ganito na lang siya mamangha. He had never seen a woman like her in his 30 years of existence. Magaling mag-helicopter sa ibabaw niya habang hubo't hubad marami pero magpalipad ng aircraft ay si Audrey lang ang tanging kilala niya.

It took 3 hours before they reached the destination. Isang isla iyon. Mataas ang lugar. There is an area that covered by trees and other plants growing closed together. May area na na tanging mga damo lang ang tumutubo at iyon ang mataas na bahagi. Ibang-iba sa itsura sa mga isla sa Caramoan. It looks like a small highland surrounded by water. There's a one of a kind stand-alone white house that sits above the beautiful island.

As Audrey's promise she managed to land the chopper smoothly and safely.

Nakasunod siya kay Audrey na mabilis na naglalakad patungo sa bahay, sukbit niya ang backpack nito sa kanyang balikat. Sa pagtingala niya ay nakita niya ang isang babae sa terrace at sa gulat niya ay bigla na lang itong tumalon at bumagsak sa harapan ni Audrey na nakatayo.

Miguel stood frozen when the woman, who's just wearing a black pair of underwear and unbuttoned white polo and white running shoes, attacked Audrey but Audrey was always alert for attact. Sinangga ni Audrey ang mga suntok na pinakawalan ng babae. As a man, he should stop them from fighting but how could he do that if these two are barbaric. Hindi sabunutan ang ginagawa nito. Ni hindi nga yata ito marunong manabunot. Solid kicking and punching lang yata ang alam ng mga nito.

Their moves are incredibly amazing yet deadly. They can knock someone out with one hit. Para lang siyang nanonood ng action movie.

Sabay na nagpakawala ng sipa ang dalawa. Kapwa rin napigil ng kamay bago iyon tumama sa mukha ng bawat isa. Hawak ng mga ito ang paa ng isa't isa.

"You are getting better," ani Audrey.

"But I still couldn't hit you."

Tumaas ang sulok ng labi ni Audrey.
"Hindi mangyayari 'yon."

"Yabang mo!" In a quick motion, their another feet lifted from the ground and their bodies somersault in the air and landed with their feet on the ground.

"Marami kang ipapaliwanag sa 'kin," ani Audrey. Okay. Hindi ito magkalaban. Ganoon lang siguro ang pag-welcome nito.

Hindi na sumagot pa ang babae nang lumagpas ang tingin nito kay Audrey. Tumaas ang kilay nito habang nakatingin kay Miguel. Katulad ni Audrey ay may itim itong buhok na maaaring ikumpara sa balahibo ng isang uwak. Ang pagkakaiba lang ay kung tuwid ang buhok ni Audrey ay wavy naman ang sa babae. If Audrey's skin is sun-kissed, this woman's skin is like a porcelain but both of their eyes were intense.

Lumingon si Audrey sa kanya.

"Oh, by the way, he's Miguel."

Hindi inalis ng babae ang tingin sa kanya. She walked past Audrey, stopping in front of him as her gaze traveling up and down his body at a leisurely pace, appraising him.

"Your job?" tanong nito na hindi nililingon si Audrey.

"Yeah."

She nodded in acknowledgment, dragging her gaze to his face and she smiled. She held out her hand.

"Gabbie," pakilala nito. Tinanggap niya ang kamay ng babae at nginitian. Humagod ang mata niya sa katawan ng babae sa pagtataka kung bakit ganito ang suot nito.

"Okay na!" Tila kahoy na initak ni Audrey ang magkahugpong nilang kamay ng babae gamit ang kamay nito.

"Get in, Gabbie, and get dressed. 'Yong matino." Gabbie just shrugged, smiled at him before heading inside. Sinundan pa niya ito ng tingin. Humarang si Audrey sa harapan niya. Tinaasan siya nito kilay.

"She's only 17, Miguel. Stop ogling her!"

His eyes narrowed at her as he noticed something in her voice.

"Do I detect jealousy in your voice?" he said, chuckling. Oopps! Her tanned cheeks flushed a light red as though she'd been caught doing something she shouldn't.

"O-of course not! Hindi ko lang gusto ang titig mo sa kanya. Does she give you a boner?"

"Of course not!" Mabilis niyang sagot.

"Really?" She asked, raising an eyebrow at him.

"Yeah." Her gaze dropped to his crotch, lingered there for a moment before she reached for his fly and unzipped it. Her hand quickly went inside and palmed his soft cock that makes him shock. Ibinalik nito ang tingin sa mukha niya at gumuhit ang ngiti sa labi.

"Good boy," she said, squeezing his cock before pulling her hand out of his jeans.

Nakangiti siya nitong tinalikuran. Miguel rushed after her and grabbed her by the arm. Pinihit niya itong paharap. Bahagyang tumaas ang kilay ni Audrey. Humaplos ang kamay niya pababa sa braso nito at kinuha ang kamay, dinala niya iyon sa pagkalalaki niyang ngayon ay buhay na buhay na.

"Now touch me again." Sinunod naman ni Audrey ang utos ni Miguel. Nang dumakma ang kamay nito sa umbok niya ay kumawala ang singhap mula rito. Niyuko pa nito iyon.

"See. Mukhang ikaw na lang yata ang may kayang pagpatigas niyan. And that's a big problem, Audrey." Ibinalik ni Audrey ang tingin sa kanyang mukha.

"Why?"

"I know that you will not stay in my life." Once the truth comes out. He added silently.

In an insant, his lively mood morphed into a something he couldn't describe. One thing he knows, it's not a good feeling. Mabigat. Malungkot. Galit-- sa sarili niya.

Inilayo ang tingin at malalim na napaisip. Sasabihin niya kay Audrey ang totoo. Hahanap lang siya ng tsempo. Pero hindi pa siya handa sa magiging reaksiyon nito. Hindi pa siya handang maghiwalay ang landas nila.

Naputol sa malalim na iniisip si Miguel nang ipaikot ni Audrey ang mga braso sa kanyang leeg at inilapat ang labi nito sa kanya. Ipinaikot naman niya ang mga braso sa katawan ni Audrey at tinugon ang halik nito saka ipinikit ang mata.

The kiss was gentle yet thoroughly. There's no lust in it but there is something he couldn't put in to word but one thing he knows, he likes it. He likes the way Audrey kisses him. It was as if Audrey's pouring something into the kiss to stir surprising emotion in him; a type of emotion he had never felt in his previous sex escapade, and stronger than what he felt for Cassy.

Miguel lips suddenly froze and his eyes flew open as the realization dawned on him.

Fucking shit! Was he in love with his brother's fiancee?

Mabilis niyang binitawan si Audrey at napaatras. Nabigla naman si Audrey sa ginawa ni Miguel. Bakas sa mukha nito ang pagtataka habang nakatingin sa binata. Pero pagkaraan ng ilang sandali ay marahan itong natawa.

"Oh, I'm sorry, Miguel. That kiss was meaningless," anito na tila ba nabasa ang nasa utak niya; ang worries na bigla niyang naramdaman.

"It's nothing," anito na halos pabulong na lang bago siya tinalikuran.

Bạn đang đọc truyện trên: RoTruyen.Com