RoTruyen.Com

The Hunk Society 3 Tricked Published Under Lib Bare

HINDI mawala sa isip ni Miguel ang babaeng magdamag niyang nakasama sa Isla de Amor. Bago siya lumipad pabalik ng Maynila kanina matapos matanggap ang report mula kay Jerrick, pumunta pa siya sa cottage na okupado ng babae pero wala na ito roon. Mukhang hindi nakapangalan ang reservation nito sa resort dahil walang impormasyong naibigay sa kanya ang receptionist tungkol sa babae. Ayon sa receptionist ay sa isang Mayor Latore naka-register ang reservation ng cabin na inukupa ng babae.

Sobra-sobra ang panghihinayang niyang hindi man lang nakilala ang babae. Kahit pangalan man lang sana nito ay nakuha niya para maaari niyang maipahanap. Ngayon ay hindi niya alam kung dapat ba niyang pagsisihan na hindi niya ito tuluyang inangkin. Hiling niya ngayon ay muling makita ang babae. Damn! He wants to touch and kiss her again... and bury himself inside her.

Pero posible kayang mangyari iyon kung magkita pa silang muli? She has a boyfriend at sa pagtawag palang nito sa pangalan ng lalaki habang kaniig niya ito ay masasabi niyang wala lang sa sarili ang babae dahil sa epekto ng alak. Paulit-ulit nitong inuungol ang pangalan ng kasintahan nito.

Gaano kaya kasarap sa pandinig na pangalan niya ang isinasambit nito habang dinadala niya ito sa kaluwalhataan. Ipinikit ni Miguel mata matapos isandal ang likod ng ulo sa sandalan ng kanyang swivel, visualizing the woman moaning his name as he plunged into her hot wetness. Her eyes hooded with lust, boring into his very soul. Legs wrapped around him, heels digging on his bare ass, urging him to fuck her hard. Her legs curled around his waist, the points on her heels digging into his bare ass, urging him to go on.

His cock stirred and hardened instantaneously at his own imagination.

"Mr. Montecillo?" Miguel's eyes flew open, pulled him from his fantasy by the sound of his name.

Agad na umangat mula sa kinauupuan si Miguel nang makita si Jerrick, ang imbestigador, na nakatayo sa harapan ng kanyang office desk. Fuck! Pakiramdam niya namumula ang mukha. Ramdam niya ang init niyon maging ang buo niyang katawan. Nadala siya mga iniisip niya.

"H-have a seat, Jerrick." He spoke haltingly as if someone caught him engaging in lewd behavior.

He motioned Jerrick to the visitor's chair across from his desk. 

Jerrick sat down and placed the envelope on his desk, pushing it toward him. Kinuha iyon ni Miguel matapos muling maupo. He opened the envelope and pulled out the three- pages report, including some photographs habang nagsisimula namang magdetalye si Jerrick ng tungkol kay Audrey.

"Nandiyan ang lahat ng impormasyon tungkol kay Audrey Dizon, including her latest photographs. She is currently living in Balut Tondo with her eighteen-year-old brother. Isang buwan na mula nang bumalik sa pagkapulis si Audrey Dizon at nasa CIDG department siya."

"May nalaman ka ba kung bakit siya biglang nawala sa ospital two years ago?"

"Pasensiya na, Mr. Montecillo, pero wala ho. Maliban sa background niya na nasabi ko na sa inyo wala na akong nakuhang impormasyon tungkol sa kanya..."

"Yeah. Namatay ang mga magulang niya noong siyam na taong gulang siya nang pasukin ng mga masasamang loob ang bahay ng amo ng mga magulang niya. Silang magkapatid lang ang nabuhay." Pagdetalye niya sa nalalaman niya tungkol sa kasintahan ng kanyang kapatid habang pinapasadahan ng tingin ang profile ni Audrey.

Napakunot noo si Miguel nang matuon ang mata niya sa larawang kalakip ng files.

A police woman leaning on the passenger side of a police car. Pinakatitigan niya ang mukha nito. Hindi siya maaaring magkamali. Ito ang babaeng nakasama niya sa Isla de Amor. Ang babaeng gumugulo sa utak niya mula pa kanina. Tiningnan pa niya ang ibang larawan na mas close-up ang kuha; ang matatapang na mata, at ang itim na itim at unat na buhok nito. Siyang-siya ito.

He looked up from the photographs, and stared at him quizzically. Itinaas niya ang hawak na larawan.

"Audrey Dizon? Are you sure this woman in this photograph is Audrey Dizon? My brother's girlfriend?"

"Yes, Mr. Montecillo. Inspector Audrey Dizon." Napahaplos si Miguel sa sariling bibig at tila pagal na isinandal ang likod sa swivel chair at muling pinakatitigan ang larawan ng babae. Nakita na niya ang larawan nito pero halos isang taon na nang huli niyang silipin ang larawan ng babae na isang wallet size lang na nakuha sa wallet ng kanyang kapatid.

Muling bumalik sa kanyang alaala ang nangyari sa kanila ng babae kagabi at kanina lang. Habang pinapaulan niya ng halik ang hubad na katawan nito at sinasamba ang pagkababae nito ay tinatawag nito ang pangalang "Dan" which turned out to be Daniel, his brother.

Mariing naipikit ni Miguel ang mga mata. The information he had learned made him woozy.

"Audrey Dizon!" he silently uttered. The woman he desired, the woman he was fantasizing, and the woman he almost fucked happened to be his brother's fiancee.

THE pleasure is too much to bear. Ang malikot na dila ng guwapong lalaki na naglalaro sa kanyang pagkababae ay pinapahina ang kanyang buong katawan at the same time ay nagbibigay ng kilabot at masarap na sensasyong buong buhay niya ay hindi pa niya nararanasan. Kinikiliti ang bawat himaymay niya. Umangat ang balakang niya at isang ungol bilang protesta ang kumawala mula sa kanyang bibig nang tumigil ito sa pagsamba sa kanyang pagkababae.

But the excitement flooded through her veins when he threw himself down on her. Nakatunghay ang guwapong mukha nito sa kanya habang ang dulo ng kahandaan nito ay tinutukso ang kanyang bukana. His piercing dark brown eyes ablaze with undiluted passion and desire and it made her feel alive, wetness pooling between her legs.

"Please!" pakiusap niya sa lalaki. His sensual lips curved into a sexy grin as he continued rubbing the tip of his manhood at her opening. Mariing ipinikit ni Audrey ang mga mata nang unti-unting ibaon ng lalaki ang matigas na bagay sa kanyang bukana.

Fuck! Fuck Yeah! Fuck! A scandalous screamed filled the room. Was it from her?

Nagpatuloy ang mga ungol dahilan para muling imulat ni Audrey ang mga mata.

"Oh yes! Yes! Yes! East, baby! C'mon! Make it fast!!"

Audrey whacked her forehead with her hand as she groaned in annoyance.

"Panira ng panaginip!" Hinaltak niya ang kumot paalis sa katawan niya at tumayo saka tuloy-tuloy na lumabas sa studio type apartment na kanyang inuupuhan.

Tinawid niya ang sementadong hanggang baywang na bakod na nagsisilbing partisyon ng apartment niya sa kabilang apartment para sa privacy ng bawat nangungupahan. Hindi na niya pinagkaabalahan pang buksan ang mababa at maliit na gate.

Marahas niyang kinatok ang pinto kung saan nagmumula ang nakakabulahaw at mahalay na ingay.

Ilang sandali lang ay bumukas iyon. Pinamaywangan niya ang guwapo at matipunong kapitbahay na tanging puting briefs lang ang suot.

"Hey, Drey, zup?"

"God, East! Araw-araw na lang bang ganito? Magrereklamo na talaga ako sa landlady nito, eh! Kumuha ka naman ng babaeng whistle lang ang nasa lalamunan at hindi megaphone. Daig pa ang sirena ng bombero ang mga babae kapag kinakama mo, eh!"

East let out a bark laugh. "Drey baby, kahit pipi ang kunin ko kapag ako na ang nagtrabaho tatalunin ng sigaw nito kahit ang wang-wang na ginagamit natin."

"Yabang mo! Panira ka ng panaginip! Busalan mo ang bibig niyan!" Tatalikuran na sana niya ang lalaki nang may mahagip na interesanteng bagay ang kanyang mata. Nakakaloko siyang ngumisi habang pinagpipista ang mata sa bagay na iyon -- A large, pertruding bump on his genital region.

Nakaangat ang waist garter ng puting briefs nito dahil umabot na ang dulo ng sandata nito sa garter ng briefs.
His briefs was tight, showing the outline of his penis and the bulbous head had almost peered out from the waist of his briefs. It literally looked as if he has stuffed an eggplant in his crotch.

Ang ngisi sa kanyang labi ay unti-unting nawala nang maalala ang lalaking nakasama sa isla. Kung ano ang itsura ni East ngayon ay ganitong-ganito rin ang lalaking nabungaran niya noon. A week had passed since he met that guy but the sexy image of him was still vivid in her mind, even the musky scent of him seemed to dawdle in her skin.

Napukaw ng pagtikhim ni East ang sandaling paglalakbay ng isip niya. Nag-angat siya ng tingin sa lalaking kaharap. May nakakalokong ngisi ito sa labi.

"Gusto mo na rin bang tikman si Johnson?"

She winced inwardly. "Never mind, East! Palitan mo ang size ng briefs mo. Namimintana na, eh!" Aniya at tinalikuran na ang lalaki.

"Thanks!" Anito sa proud na tono.

Muli siyang sumampa sa bakod at tumawid sa kabilang apartment.

"Drey?" Nilingon niya si East.

"Gusto kang makausap ni General. May trabaho raw na ibibigay sa 'yo."

"Ano?" Nagkibit ito.

"Kung pag-e-escort na naman 'to sa katulad ni Mayor Latore magpapa-a-asign na talaga ako sa ibang departamento. Iyong huling in-escort ko mukhang gusto na akong lapain kung makatitig, eh! Partida, kasama pa niya ang pamilya niya n'on, ah. Ginawa pa akong fire dancer ng sinto-sinto niyang anak."

Ang tinutukoy niya ay si Mayor Latore na in-escort-an niya nang magpunta sa Isla de Amor ang buong pamilya. At ang anak nitong spoiled brat na tinalo pa ang sinto-sinto sa pag-iinarte, ay pinagsaway siya habang suot ang fire dance costume.

"Pero magaling ka, ah? Trending ang video mo." Ngumiwi si Audrey nang maalala ang video niyang nagfa-fire dance na in-upload ng anak ni mayor sa YouTube.

"O!" Inihagis ni East sa kanya ang isang earphones na kanyang nasalo naman.

"Ano ang gagawin ko rito?"

Itinuro nito ang magkabilang tainga. "It will help para makatulog ka ng mahimbing. It's only five thirty in the morning. Get back to sleep." He winked at her before shutting the door close.

Nailing na bumalik si Audrey sa apartment at humiga sa kama at katulad ng suhesyon ni East ay sinalpak niya ang earphone sa kanyang tainga at kinonekta sa kanyang cell phone. Nagpatugtog na lang siya para hindi na niya marinig ang ingay ng dalawa sa kabilang apartment.

Isang studio type ang kanyang apartment. Silid tulugan, salas, hapagkainan at banyo ay magkakasamang lahat sa isang maliit na apat na sulok na silid na ito. Ni wala nga siyang matatawag na sala kung tutuusin dahil isang inflated couch lang ang mayroon siya. Sinilip niya si Toffee, ang kanyang dise-otso anyos na kapatid, sa baba na mahimbing pa rin ang tulog.

Inabot niya ang buhok ng kapatid at masuyong hinaplos. Hindi niya ito dapat kasama rito pero ayaw magpaiwan sa Russia. Hindi niya maawat. Mami-miss raw siya nito kaya wala siyang nagawa kundi ang isama na lang ito tutal bakasyon naman nito sa eskwela.

Maayos niya muling inilapat ang likod sa kama at ipinikit ang mata. Muli ay malinaw niyang nakita ang mukha ng estrangherong lalaki na nagpalasap sa kanya ng kakaibang ligayang hindi niya akalaing nag-e-exist. Damn him! Ano ba ang mayroon sa lalaking iyon at hindi na mawala sa isip niya lalo na ang nangyari sa kanila sa Isla de Amor. Bakit ganoon na lang pag-asam niyang maranasan ulit ang mga halik at haplos ng lalaking iyon to the point na halos gabi-gabi ay napapanaginipan niya ang lalaki na kaniig niya?

Ang pagdalaw ng masasamang panaginip niya na nagiging dahilan ng halos gabi-gabi niyang pagising ng wala sa oras habang pawisan at takot na takot ay kataka-taka na halos isang linggo nang hindi ginagambala ang pagtulog niya.

Ibang klaseng panaginip na ngayon ang gumigising sa kanya habang pawisan at nanginginig pa ang kanyang mga tuhod dahil sa sensasyong kumikiliti sa lahat ng maseselang parte ng kanyang katawan. A luscious wet dream that almost drowned her in a wave of sensation. God! Hindi na siya virgin sa panaginip niya. Pero hindi niya gustong matigil ang panaginip na iyon. Mas nanaisin pa niyang iyon ang dumalaw sa kanya gabi-gabi kaysa sa malagim niyang nakaraan.

NANGINGINIG ang mga kamay ni Audrey na ikinasa ang baril habang nakatingin sa nakabukas na pinto ng katapat na apartment. Nanginginig ang buo niyang kalamnan habang pinagmamasdan ang pagtawa ng ga-diablong lalaki. Sungay at naglalagablab na apoy na lang ang kulang ay mukha na itong isang demonyo sa impiyerno.

Hinding-hindi niya makakalimutan ang mukha at pagtawa ng hayup na ito habang siyang-siyang binabaril si Daniel dalawang taon na ang nakakaraan. Ang kanyang fiance. Ito ang dahilan kung bakit siya naririto sa lugar na ito. Matagal na niyang nais makaharap ang lahat ng involved sa pagtambang sa kanila noon. Lalo na ang hayup na ito na isang awol police  na nagtraydor sa kanila kaya lahat ng kasamahan niya ay namatay.

Nang malaman niyang may misyon si East sa Pilipinas ay pinilit niyang sumama kahit hindi gusto ng kanilang ama. Agad naman niyang nahanap ang tarantadong ito sa tulong ng mga dating kakilalamg pulis. Dalawang linggo na niyang minamanmanan ang kabilang apartment. Dalawang buwan rin itong hindi umuwi sa apartment nito pero sigurado siyang babalik ito dahil lahat ng gamitin nito ay nasa loob pa rin nang minsang lihim niyang pasukin ang tinitirhan nito. At ngayon ay wala nang kawala ang hayup na ito sa kanya. Hindi na ito sisikatan ng araw.

Humakbang siya palapit sa apartment at marahang itinulak ang mababang bakal na gate pero bago pa niya maihakbang ang paa papasok ay may tila bakal na mga brasong pumulupot sa kanyang katawan at hinawakan ang kamay niyang may hawak na baril saka siya kinalakad pabalik sa kanyang apartment.

"Dammit, Audrey! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Angil sa kanya ni East pagkatapos siyang isandal sa pinto ng kanyang apartment at pilit na kinuha ang baril mula sa kamay niya.

"Bitiwan mo ako, East!" Tiim-bagang niyang utos kay East.

"Your recklessness puts you at risk. You are throwing yourself to your own grave!"

"I don't care! East, ang lalaking 'yon ang pumatay kay Daniel...." pagkabanggit ni Audrey sa pangalan ng kasintahan ay noon na natibag ang gabatong puso niya. Napahagulhol siya. Parang kahapon lang ang malagim na pangyayari. Malinaw pa rin sa alaala niya kung paano pagbabarilin ng walang awang lalaking iyon si Daniel habang humahalak ng malademonyo.

Kinabig siya ni East at masuyong hinaplos ang likod niya.

"Hush, baby, hush! I know where your anger comes from pero hindi ka dapat nagpapadalosdalos." East pulled away from the hug and held her face between his palms

"Look at me, Audrey!" Hinuli ni East ang mga mata niya.

"Aside from physical strength. We were trained how to handle our emotions. Sa ating dalawa ikaw ang mas may alam n'on. Tanda mo mula pagkabata palang natin. Ikaw ang laging nagpapahinahon sa 'kin kapag napipikon na ako at nagpapaalala kung paano panghawakan ang emosyon."

Hindi umimik si Audrey. Patuloy lang siya sa pagluha. Matinding lungkot, pangungulila at galit ang nararamdaman niya.  Muli siyang niyakap ni East at masuyong dinampian ng halik ang kanyang ulo.

KINABUKASAN ay nagkagulo ang mga kapitbahay nila dahil sa pagkamatay ng lalaking binalak sanang patayin ni Audrey kagabi lang. Natagpuang walang buhay ang lalaki sa ibabaw ng kama nito.

"Umamin ka nga, East! Ikaw ang pumatay sa lalaki 'no?" Tanong niya kay East nang ihinto nito ang sasakyan sa parking space nito ng camp crame.

"Wala akong kinalaman sa pagkamatay niya."

"C'mon, East."

"Drey, I swear. Wala talaga akong kinalaman sa nangyari sa lalaking 'yan but he deserves it. Mabuti  nga't may gumawa na para sa atin. Hindi na tayo nagsayang pa ng bala."

"Sino naman kaya ang gagawa niyon sa kanya?"

"Kriminal ang taong 'yon, Drey. Maraming kaaway. Siguro isa  sa mga in-onse niya."

"But I need him alive." Ipinikit ni Audrey ang mata at mahinang inuntog ang likod ng ulo sa sandalan ng sasakyan.

Gusto niyang may makuhang impormasyon mula rito. Gusto niyang malaman kung sino ang utak ng pana nambak sa kanila noon. Alam niyang isang sindikato. May natanggap na tawag noon si Daniel, nagbigay ng impormasyon sa kanila tungkol sa isang shabu lab. Pinuntahan nila ang naturang lugar pero pagdating nila sa nasabing lugar ay maraming armadong lalaki ang sumalubong sa kanila na ikinasawi ng mga kasamahan niya. Siya lang ang natira.

Minsan ipinagtataka niya kung bakit hindi pa siya tinuluyan ng mga taong iyon.

"We can go back to Russia now, Drey." Dumilat siya at binalingan ang binata.

"East!"

"Tapos na ang misyon, Drey. Papa wants us to go back to Russia."

"Magpapaiwan ako, East. Why don't you go back to Russia and work for papa. Kaya ko na ang sarili ko."

East snorted. "Yeah right! Kaya nga muntik ka nang mamatay dahil nga kaya mo ang sarili mo."

"Natsambahan lang. This time I'll promise I will take care of myself."

"Papa will kill me if I go back to Russia without you. He almost killed me nang muntikan ka nang mamatay two years ago. Mata at dila ko lang ang walang latay noon."

Marahang natawa si Audrey. "I'm sorry for that, East. Pero ikaw rin naman ang dahilan kung bakit buhay pa ako ngayon." Kung medyo nahuli ng dating si East at ang mga kasamahan nito siguradong binawian na rin siya ng buhay.

"Papa loves you so much more than me. More than his own son."

"Hindi naman, East. Ang drama mo!"

Kinuha ni East kamay niya at ikinulong sa sariling mga kamay nito.

"At hindi kita kayang iwan rito. Ako ang papatay sa lahat ng mga gusto mong patayin. Okay?" Tipid na ngiti lang ang ibinigay niya sa lalaki. This man really loves her. Hindi talaga siya magawang pabayaan.

"SIR" Sumaludo si Audrey kay General Arnoco pagpasok niya sa opisina nito.

"Have a seat, Inspector Dizon." Itinuro nito ang bakanteng silya sa harapan ng desk nito. Umupo si Audrey. Itinulak ni General Arnoco ang isang white folder patungo sa kanya.

"Nangangailangan ng isang bodyguard ang inaanak ko, Inspector Dizon..." Audrey groaned silently and almost cursed at General Arnoco's first sentence.

Parang ayaw na niya itong patapusin pa. Alam na alam na niya ang mga susunod pa nitong sasabihin. Ang hindi lang niya maintindihan ay kung bakit siya ang laging inaatasan na gawin ang trabahong hindi na naman niya sakop. Nasa CIDG siya at hindi sa PSPG kung saan siyang nagbibigay ng proteksiyon sa mga government officials and private individuals.

"Ikaw ang gusto kong ipadala para maging bodyguard niya."

"But, General--"

"Is there something wrong, Inspector Dizon?" Ang titig ng General sa kanya ay tila nagbabantang huwag na huwag siyang tatanggi.

Umiling si Audrey at padabog na kinuha ang folder sa ibabaw ng desk at walang ganang binuksan iyon para makita kung sinong sinto-sinto na naman ang pababantayan nito sa kanya.

Her eyes nearly popped out of her head nang makita ang larawan ng isang lalaki. Kinuha niya ang larawan at pinakatitigan iyon. His piercing dark brown eyes, his straight nose, his  sinful lips, his well-trimmed beard. The man in the photograph was wearing a business suit while the man she had encountered a week ago in the island was almost naked pero hindi siya maaring magkamaling iisa ang lalaking nasa larawan at ang lalaking gumugulo sa kanyang utak nitong mga nakaraang araw.

"That is Miguel Zaragoza. Be his bodyguard as long as he needs you, Inspector Audrey Dizon." Nag-angat siya ng tingin kay General at muling ibinalik ang mata sa hawak na larawan.

She swallowed the imaginary lump down her throat as the rush of excitement flooded her veins at the possibility of seeing him again.

Bạn đang đọc truyện trên: RoTruyen.Com